Zakładam, że mówisz po angielsku, więc omówię inne języki.

Niemal wszyscy w Niemczech (!), Austrii i ponad połowa mieszkańców Szwajcarii będą rozumieli niemiecki. Mówią nim ludzie, którzy dorastali / uczyli się w Luksemburgu (ale znaczna część populacji mieszkańców i jeszcze większa część siły roboczej nie mówi w tym języku) oraz wiele (starszych) ludzi w Holandii.

Po francusku mówi się w Belgii, Szwajcarii, Luksemburgu i Francji (i realistycznie nie można niczego zastąpić, a już na pewno nie niemieckiego).

Osoby posługujące się językami skandynawskimi mogą osiągnąć poziom wzajemnej zrozumiałości, ale o wiele więcej osób ( niż w Niemczech, Francji itd.) w Danii czy Szwecji będzie znał przynajmniej trochę angielskiego, więc nie kupi ci to zbyt wiele. To samo dotyczy holenderskiego (używanego w Holandii i Belgii). Finlandia to szczególny przypadek.

Chciałbym to skomentować, gdybym miał reputację, ale:

Jako pracujący w późnych latach dwudziestych Norweg mieszkający w Helsinkach mogę potwierdzić, że angielski jest bardziej przydatny niż szwedzki w Finlandii. Jedynymi ludźmi, z którymi rozmawiałem po szwedzku, są ci, którzy chcą ćwiczyć swój szwedzki. Z drugiej strony znajomość wszystkich oficjalnych komunikatów i znaków jest przydatna.

Sytuacja może wyglądać inaczej na obszarach głównie szwedzkojęzycznych.

Sam angielski pozwoli ci rozmawiać z (prawie) większością dorosłych w różnych grupach krajów. Samo dodanie języka niemieckiego daje zdecydowaną większość we wszystkich grupach krajów.

Podajmy kilka liczb. Możemy przyjrzeć się liczbom mówiących różnymi językami w każdym kraju, wymienionym na wikipedii, która uwzględnia tylko osoby w wieku 15+ (rozsądne do tych celów). Należy zauważyć, że liczby te pochodzą z 2012 r., A liczba osób posługujących się językiem angielskim obecnie może być wyższa, ponieważ język angielski jest generalnie bardziej rozpowszechniony wśród młodszych Europejczyków niż starszych. Wydaje się, że podobne liczby nie są łatwo dostępne dla Szwajcarów (lub Norwegów lub Islandczyków), ale jeśli spojrzymy na języki ojczyste, możemy ustawić dolną granicę liczby mówiącej w każdym języku.

Pierwsza grupa krajów, które wymienisz (Belgia, Holandia, Luksemburg, Niemcy, Szwajcaria, Austria i Dania) ma łączną populację w wieku powyżej 15 lat, około 105 milionów, z których około 61 milionów mówi po angielsku - czyli po angielsku sam pozwoli ci rozmawiać z większością (58%) dorosłych w tych krajach.

Jeśli dodamy następnie drugą grupę krajów (Norwegię, Szwecję, Finlandię i Islandię), całkowita populacja osób powyżej 15 roku życia wzrośnie do około 122 milionów. Po dodaniu liczby Szwedów, Finów, Norwegów i Islandczyków mówiących po angielsku (ostatnich dwóch, czyli około 90%), mamy około 74,5 miliona mówiących po angielsku. Więc znowu sam angielski wystarczy, by przemówić do większości (61%) ludzi.

Wreszcie, jeśli dodamy całą Francję i Włochy, mamy całkowitą populację w wieku 15+ z około 222 milionów, z których około 111 milionów mówi po angielsku, czyli około 50%. Jednak dodanie któregokolwiek języka niemieckiego, francuskiego lub włoskiego wystarczyłoby, aby była to wygodna większość.

W szczególności, jeśli dodasz niemiecki (i ostrożnie przyjmiesz, że wszyscy mówiący po niemiecku poza Niemcami, Austrią i Luksemburgiem również mówią po angielsku, podczas gdy wszyscy anglojęzyczni w tych krajach mówią po niemiecku), osiągniesz około 90 milionów (85%) w grupie 1, 103 miliony (84%) w grupie 1 + 2 i 140 milionów (63%) w grupie 1 + 2 + 3.

Robiąc to samo dla języka francuskiego, otrzymujemy 64 miliony (61%) w grupie 1 , 78 milionów (64%) w grupie 1 + 2 i 142 miliony (64%) w grupie 1 + 2 + 3.

Wreszcie dla Włochów liczby pozostają niezmienione dla grup 1 i 1 + 2, podczas gdy dla grup 1 + 2 + 3 otrzymujemy 144 miliony (65%).

Niemiecki zaprowadzi Cię dość daleko: Ta mapa na stronie Wikipedii w języku niemieckim pokazuje, ile osób rozumie język niemiecki:

Angielski pomoże Ci zrozumieć większość ludzi w krajach skandynawskich (łącznie z Finlandią i, jak sądzę, Islandią), a ja przynajmniej przez większość młodszego pokolenia w Holandii, Niemczech, Austrii, niemieckiej Szwajcarii i prawdopodobnie Flamandzka Belgia.

Francuski uzupełni tę listę, umożliwiając zrozumienie we Francji, francuskiej Belgii, francuskiej Szwajcarii i Luksemburgu.

Oprócz tych dwóch, najbardziej pomocny język w zrozumieniu w wielu krajach europejskich jest prawdopodobnie Rosjaninem, którego większość starszych pokoleń w byłym bloku sowieckim uczyła się w szkole. Ponadto istnieje pewne podobieństwo między różnymi językami słowiańskimi, które mogą ułatwić zrozumienie między nierosyjskimi użytkownikami słowiańskimi a rosyjskojęzycznymi - podobnie jak użytkownicy różnych języków romańskich (zwłaszcza hiszpańskiego i włoskiego) często rozumieją się nawzajem podczas mówienia powoli, jasno i w podstawowych zdaniach.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​kraje południowoeuropejskie nie mają tak naprawdę żadnego powszechnie rozumianego języka poza odpowiednimi językami ojczystymi (włoski, francuski, portugalski, grecki, różne języki Bałkany); na obszarach o dużym natężeniu turystów znaczący język turystyczny może być dobrze zrozumiany przez pracowników sektora turystycznego (tj. prawdopodobnie nad jeziorem Garda można zamówić jedzenie po niemiecku). Podobieństwa i ograniczona zrozumiałość między językiem włoskim a hiszpańskim są znane, ale zwłaszcza francuski - mimo że geograficznie znajduje się pomiędzy nimi - jest wyraźnie inny, więc francuskiego nie można używać tak dobrze w tych krajach i odwrotnie.

Jeśli chodzi o Skandynawię, języki skandynawskie (może z wyjątkiem islandzkiego; nie wiem o tym wystarczająco dużo) są na tyle podobne, że twierdzą, że są zrozumiałe dla obu stron. W Finlandii (fiński nie jest językiem skandynawskim, germańskim ani nawet indoeuropejskim) szwedzkiego uczy się we wszystkich szkołach publicznych, a Finlandswedes stanowią istotną mniejszość, ale rodzimi fińscy użytkownicy mają tendencję do silnej niechęci do mówienia W ogóle szwedzki i często zapominają o wszystkim, czego nauczyli się w ciągu kilku lat (chyba że są zatrudnieni przez rząd lub firmę, która wymaga znajomości szwedzkiego, np. Kolej państwowa). W ten sposób, gdybyś chciał, mógłbyś dodać np. Szwedzki na liście języków, dzięki któremu zrozumiesz większość Skandynawii. Jednak prawie każdy nauczył się i nadal ma przyzwoitą znajomość języka angielskiego, więc prawie nie ma potrzeby dodawania szwedzkiego do listy, jeśli angielski może wykonywać dokładnie tę samą pracę, ale obejmuje również Wielką Brytanię i Republikę Irlandii. język zapasowy w innych miejscach.

Nie sądzę, abyś osiągnął znaczną poprawę w stosunku do angielskiego, studiując więcej języków, jest to zgodne z prawem malejących zwrotów. Weź jednak pod uwagę te mapy, które mogą być przydatne przy podejmowaniu decyzji, które z nich będą najbardziej przydatne:

Źródło: Mapa najczęściej używanych języków obcych w UE według kraju

Disclaimer:

Jestem Norwegiem z urodzenia, ale dorastałem w Hiszpanii; więc w zasadzie biegle władam językiem hiszpańskim, angielskim, norweskim i katalońskim. Mam dość dobrą intuicję językową.

Opowiadanie:

Sporo podróżuję, więc często przebywam na lotniskach. Zwykle rozmawiam z ludźmi z różnych kultur, a na lotnisku w Oslo spotkałem faceta, który nie mówił po angielsku, norwesku ani hiszpańsku.

Jednak znał niemiecki i francuski. Godzinami rozmawialiśmy, zamieniając się z jednego języka na drugi. Język ciała jest uniwersalny i wszędzie.

Punkt 2:

Osobiście z łatwością rozumiem holenderski, ale w ogóle nim nie mówię. Spędziłem dużo czasu u przyjaciela z Holandii w okresie dojrzewania i zacząłem zbierać frazy i słowa po prostu słuchając, jak rozmawia z rodziną. Teraz rozumiem praktycznie każdy rzucony na mnie holenderski, a dzięki „zrozumieniu” języka niderlandzkiego moja zdolność rozumienia niemieckiego jest zwiększona.

Nie sądzę, żeby przeciętny Norweg znałby język holenderski, a znacznie mniej niemiecki.

Punkt 3

Jako Norweg, Szwedzki i duński to w zasadzie dialekty. Istnieją dialekty norweskie, które różnią się bardziej od „standardowego” norweskiego niż te języki. Fiński jest zupełnie inny, nie ma w zasadzie nic wspólnego.

Na koniec

Spójrz na ten artykuł (pomaga, jeśli rozumiesz szwedzki, lol):

Håller språket ihop Norden ?, autor: Delsing & Åkesson, wyjaśniający, w jaki sposób Norwegowie lepiej rozumieją szwedzki i duński niż nas. Istnieją przyczyny historyczne, językowe i społeczne.

Podobnie, ten film wyjaśnia niektóre z nich: wideo

Europejczycy, którzy mówią przynajmniej w jednym języku obcym, na ogół mówią po angielsku. Dlatego język (i), których szukasz, to języki używane przez dużą liczbę osób, które nie mówią w drugim języku.

To sprawia, że ​​lista jest raczej oczywista. Oczywistym numerem 1 jest niemiecki dla Niemiec, Austrii i części Szwajcarii. Jasne, są Duńczycy, którzy mówią po niemiecku, ale ci są prawdopodobnie w trzech językach (duński, angielski, niemiecki). Francuski jest przydatny z tej samej logiki we Francji, Belgii i ponownie w części Szwajcarii. Pozostałe dwa duże języki to włoski i hiszpański, ale są one naprawdę przydatne tylko w swoich krajach.

Mniejsze języki, takie jak holenderski, są zasadniczo bezcelowe. Ponieważ są to takie małe języki, duża część kraju posługuje się przynajmniej podstawowym językiem angielskim. Nie znajdziesz wielu Holendrów mówiących po niemiecku, ale nie po angielsku.

Skupiając się na krajach z pierwszego zdania (Belgia, Holandia, Luksemburg, Niemcy, Szwajcaria, Austria i Dania), mówię, że spośród wszystkich tam używanych języków niemiecki byłby najbardziej przydatny. Mówi się nim w Niemczech (duh), Austrii i przynajmniej częściowo w Szwajcarii, Belgii i Luksemburgu. W Holandii i Danii uczenie się niemieckiego w szkole nie jest niczym niezwykłym, jednak większość czasu, gdy spotykałem ludzi z Holandii, rozmawiałem z nimi po angielsku, ponieważ czuli się bardziej komfortowo w tym języku niż w niemieckim (a ja w ogóle nie mówię po holendersku, więc to nie wchodziło w rachubę).

Włączając Norwegię i Szwecję (druga część pytania), najdalej z niemieckim możesz też zajść. Ponownie, nauka języka niemieckiego w tych krajach nie jest niczym niezwykłym, ale ostateczny wynik może się różnić. Kiedy podróżowałem po Norwegii, był jeden właściciel kempingu, który bardzo dobrze mówił po niemiecku, wszyscy inni woleli mówić po angielsku.

Spośród języków skandynawskich najbardziej przydatny jest norweski. Umożliwia do pewnego stopnia rozumienie mówionego szwedzkiego (testy wykazały, że osoba mówiąca po norwesku jest w stanie zrozumieć około 80% mówionego szwedzkiego) i może być w stanie czytać również proste teksty, jeśli potrafisz się zorientować w różnej pisowni niektóre słowa. Będziesz także mógł czytać język duński, co nie jest zaskoczeniem, ponieważ norweski bokmål w dużej mierze wywodzi się z duńskiego. Jednak rozumienie mówionego duńskiego to zupełnie inny temat. Wymowa bardzo różni się od norweskiej, więc byłoby naprawdę trudno nadążać za nią.

Poza tym znajomość norweskiego umożliwia przynajmniej zrozumienie prostych tekstów napisanych w języku niderlandzkim lub niemieckim, jednak nie robię tego myślę, że byłbyś w stanie zrozumieć języki mówione.

Islandzki jest językiem germańskim i jest najbliżej spokrewniony z norweskim (i farerskim), co przywraca nam norweski jako najbardziej przydatny język. :)

Jednak dodanie Finlandii znacznie utrudnia sprawę. Fiński nie jest językiem germańskim, ale ugrofińskim i nie ma żadnego podobieństwa do drzewa języka germańskiego. Chociaż może być kilka osób mówiących po szwedzku, norwesku lub innych językach, powiedziałbym, że angielski jest zdecydowanie najbardziej użytecznym językiem w Finlandii, poza fińskim.

Podsumowując: na podstawie Na podstawie moich osobistych doświadczeń stwierdzam, że oprócz angielskiego najbardziej użytecznymi językami w wymienionych krajach są niemiecki i norweski.

Jak już wspomniano i poparto, podstawowy angielski jest językiem, który zapewnia największą szansę na zrozumienie przez tubylców.

Istnieje również jeden uniwersalny język, który pomaga każdemu zająć się resztą - stary dobry język ręka-noga.

Nie mam gramatyki ani słownictwa. Jest napędzany wyłącznie kreatywnością uczestników i chęcią wzajemnego zrozumienia.

Prawie każdy język obcy może powodować problemy w regionach poradzieckich w rozmowie z osobami starszymi - zmuszeni byli oni uczyć się rosyjskiego i karany za naukę jakiegokolwiek innego (nawet polskiego w Czechosłowacji). wielu ludzi nienawidziło rosyjskiego na pamięć, a pozostali zapomnieli o tym języku, ponieważ po upadku żelaznej kurtyny rosyjski stał się przestarzały. Każdego roku od 1989 roku jest to coraz lepsze i coraz więcej ludzi uczy się jakiegoś języka obcego.

Inne osoby przekazały Ci dane o tym, które języki mają największy potencjał.

Pozwól, że odniosę się do uogólnionego pytania „jakiego języka powinienem się nauczyć” za pomocą anegdoty z Na pewno jesteś Żartuję, panie Feynman! Zdecydował się na naukę hiszpańskiego, ponieważ był on szerzej używany w Ameryce Południowej, gdzie chciał odwiedzić, i skończył na wymianie akademickiej w Brazylii (rozdział „O Americano, Outra Vez!”), Gdzie zamiast tego mówią po portugalsku.

Nie przejmuj się najpierw nauką właściwego języka. Przestudiuj język, do nauki którego jesteś zmotywowany z jakiegoś kapryśnego powodu, nawet jeśli ma on niewielką populację. Im więcej języków się uczysz, tym łatwiej jest uczyć się języków. Wielu Holendrów pracujących w Ameryce Południowej odbiera to szybciej niż reszta z nas (powiedzmy 6 miesięcy), ponieważ jest to ich piąty język i do tego czasu nic wielkiego.

Ważniejszy jest bezpośredni dostęp do materiałów językowych . Jeśli masz do dyspozycji native speakera, tego musisz się nauczyć . Nie potrzebowałem ani nie chciałem uczyć się bułgarskiego (5 mln osób), ale stamtąd w biurze są 2 osoby, więc wziąłem rozmówki i stwierdziłem, że to też fajny język.

Innym sposobem jest wybranie języka na podstawie programów, które lubisz oglądać. Walter Presents na Channel 4 ma szeroki wybór dobrych seriali w języku innym niż angielski, w których znajdziesz krótkie wprowadzenie.

To nudna odpowiedź, ale kiedy już znasz angielski, nie ma już oczywistego kolejnego języka do nauki. W przypadku określonego kraju przydatna będzie nauka lokalnego języka, ale w przypadku ogólnego użytku trudno jest znaleźć inny.

Generalnie, gdy w kraju, w którym angielski nie jest językiem podstawowym, otwieram rozmowy z: czy mówisz po angielsku? Jeśli to możliwe, uczę się, jak to powiedzieć w miejscowym języku. W niektórych krajach przestałem to robić, ponieważ ludzie wydają się urażeni moimi wątpliwościami.

Dalej na południe francuski będzie miał pewną wartość. Oczywiście we Francji, ale okazało się przydatne w Portugalii, gdzie są ludzie, którzy znają francuski, ale nie angielski. Jednak znajomość języka angielskiego szybko rośnie, w związku z czym wartość francuskiego spada.

Uważaj na używanie francuskiego w Belgii, ponieważ flamandzki mówca wolałby, żebyś używał angielskiego.

Często słyszałem, jak Duńczycy i Szwedzi używają angielskiego, aby rozmawiać ze sobą, a nie we własnym języku. Większość zna angielski tak dobrze, że jest to łatwiejsza trasa. Słyszałem nawet francuskich turystów we Włoszech, którzy używają angielskiego, co było dla mnie bardziej zaskakujące.

Czy jesteś rodzimym użytkownikiem języka angielskiego? Moja żona i ja często zauważyliśmy, że ludzie chętniej rozmawiają z nią po angielsku niż ja. Wydaje się, że wyjaśnienie jest takie, że wyglądam i brzmię jak native speaker, ale ona tak nie jest. Dlatego u niej angielski jest postrzegany jako neutralny trzeci język. Sugeruje to nieoczywistą strategię: naucz się gorzej mówić po angielsku.

Z mojego doświadczenia francuskiego i niemieckiego. Angielski jest powszechnie używany w krajach skandynawskich i Holandii. Niemiecki jest świetny w krajach niemieckojęzycznych, ale także w Europie Wschodniej (na pewno na Węgrzech, gdzie można spotkać ludzi mówiących po niemiecku, ale nie po angielsku). Wielu Włochów pracowało w Niemczech i mówi językiem z mojego doświadczenia. Osoby posługujące się językami romańskimi (Hiszpania, Włochy) uważają, że francuski jest łatwiejszy do nauczenia, chociaż oczywiście niektóre z Costas mają tam dużo angielskiego, dlatego angielski jest tam szeroko znany.

Jeśli dodasz do mieszanki Francję i Włochy, nie masz szczęścia. Francuz mówi po francusku, a Włosi po włosku. Większość z nich radzi sobie z językiem angielskim i możesz znaleźć Włochów mówiących po francusku lub niemiecku, zwłaszcza na północy, która jest bliżej granic, ale nie licz w ogóle na mówienie po niemiecku gdziekolwiek w Włochy.

Nie oczekuj, że ludzie zrozumieją esperanto lub interlingua, przynajmniej we Włoszech.

Z drugiej strony możesz znaleźć wszystko ! Pamiętam, jak byłem w Wiedniu i ja, podstawowy niemiecki mówca, próbowałem przygotować „idealne” niemieckie zdanie, aby zapytać o drogę podziemną: stałem przy wyjściu podziemnym, chciałem, żeby pasażer przeszedł, a potem z całą pewność, jaką mogłem zdobyć: „Entschuldigung, ist dieser der richt ...” tylko po to, by się odciąć: „Przepraszam, nie umiem mówić po niemiecku!”.

Niemiecki byłby prawdopodobnie dobrym wyborem.

Biorąc pod uwagę angielski jako podstawę, masz już bardzo rozsądny zasięg w całej Europie. Oznacza to, że nie każdy będzie mówił z akcentem znośnym bez wywoływania drgawek, nie każdy będzie skłonny mówić nim lub próbował zrozumieć (w szczególności francuski), i nie każdy będzie w stanie śledzić i rozumieć dyskusję polityczną lub debatę naukową (ale nie każdy będzie mógł to zrobić w swoim ojczystym języku). Ogólnie rzecz biorąc, "trochę zadziała" dla dużej części populacji, jeśli celem jest ogólne zrozumienie.
Teoretycznie zasięg wśród młodszych pokoleń (poniżej 50 lat) powinien wynosić około 95–99%, ponieważ nie ma sposób, w jaki możesz dorosnąć i nie chodzić do szkoły, i nie ma sposobu, abyś mógł chodzić do szkoły bez angielskiego jako obowiązkowego języka przez co najmniej dwa lata w przytłaczającej większości (prawdopodobnie wszyscy, ale nie twierdzę, że! ) krajów Europy Zachodniej. Więc jeśli nie jesteś imigrantem pochodzącym z miejsca, w którym nie mówi się po angielsku i gdzie nie ma szkół, masz prawie gwarancję, że masz przynajmniej podstawowy zasięg.

Teraz o niemieckim i krajach Beneluksu, a także na Wschodzie We Francji (które są właściwie zachodnimi Niemcami) i północnymi Włochami (czyli ostatecznie południowymi Niemcami), dobrze jest jechać z niemieckim. To samo dotyczy Austrii i znacznej części Szwajcarii.
W rzeczywistości w niektórych częściach północnych Włoch lepiej nie mówić po włosku! Bardzo duża liczba tamtejszych ludzi mówi po włosku tylko dlatego, że muszą, i płacą jak najmniej podatku przeklętemu Rzymowi. Są bardziej Niemcami niż Niemcy iz pasją nienawidzą Włochów. Znam kogoś, kto jest teraz „na emeryturze”, ale kiedy byłem nastolatkiem, przebywał w jakimś drobnym północnowłoskim odpowiedniku ETA lub IRA, jakkolwiek to nazwiesz. Pewnym sposobem na to, by nawet dzisiaj uderzył cię w twarz, jest wskazanie, że technicznie jest Włochem . Nie sądzę, że nadal robią bombardowania i przebijają opony w dzisiejszych czasach, ale na pewno, jeśli zdyskwalifikujesz się jako Włoch w niewłaściwym regionie, otrzymasz co najmniej grymas, a także najgorszą możliwą obsługę, minimalną uprzejmość i współpracę, a ty Zostaniesz oszukany (i opluję ci jedzenie), jeśli jest na to jakakolwiek szansa. W rezultacie ... nie martw się o zrozumienie tam niemieckiego.
Zaskakujące jest to, jak dobrze ludzie rozumieją i mówią po niemiecku również w niektórych częściach Hiszpanii. Zastanawiasz się, dlaczego. Chyba ze względu na turystykę.

Kraje skandynawskie (nie licząc Finlandii, ich język jest fatalny, ale na szczęście mówią po angielsku), nie wiedziałbym o ich stronie szczerze mówiąc, ale uznałem to za żenująco trywialne, aby zrozumieć przynajmniej część i nauczyć się szwedzkiego na tyle, aby faktycznie tam pracować i poruszać się w ciągu zaledwie dwóch tygodni. Spróbuj nauczyć się francuskiego w dwa tygodnie, heh.
Jest baaaaardzo podobnie. Zatem założenie byłoby takie, że jeśli nie planujesz prowadzenia dyskusji naukowej, prawdopodobnie również dobrze jest wybrać język niemiecki. Poza tym doskonale znają angielski, a ponieważ było to podstawowe założenie, możesz iść.

Francja może być prawdziwym problemem nie dlatego, że nie mogli rozumieć ani mówić po angielsku lub niemiecku, ale dlatego, że tego nie zrobią . Osobiście nigdy nie miałem tego problemu, ponieważ jako pierwszy język obcy miałem francuski i nie kłopocz się mówieniem nim tak samo, jak gdybym mówił po niemiecku lub angielsku. Ale tak wiele razy słyszałem od ludzi, że w przeciwnym razie współpraca jest zero . Zgadnij, jakie było moje zdziwienie, gdy po 12 latach (!) Dowiedziałem się, że mój francuski przyjaciel mówi po niemiecku bez akcentu. Po prostu wolałby umrzeć, niż to zrobić.

Angielski + 1 do zrozumienia

Zakładam, że chcesz nauczyć się jednego języka, aby zmaksymalizować swój zasięg, dlatego moja sugestia będzie inna niż inne odpowiedzi.

Mam na myśli Belgię, Holandię, Luksemburg, Niemcy, Szwajcarię, Austrię i Danię.

Angielski jest bezpiecznym wyborem we wszystkich tych krajach (osobiste doświadczenia w Austrii i Niemczech). Niemiecki zwiększa Twoje szanse, że wszystko pójdzie gładko, ale radzę zachować swój „slot”, w tych krajach łatwo jest znaleźć przechodnia, który w razie potrzeby będzie tłumaczył.

Czy będzie można dodać Norwegię, Szwecję, a może nawet Finlandię i Islandię?

Angielski znów jest bezpiecznym zakładem; w Finlandii napotkałem problemy językowe, ale raz w ciągu 4 miesięcy tam. Skandynawskie kina mają tendencję do nadawania filmów w oryginalnym języku z napisami, ludzie uczą się angielskiego od najmłodszych lat,

A co z północnymi częściami Francji i Włoch?

Te są trudniejsze. Z mojego doświadczenia wynika, że ​​po przejściu przez popularne miejsca turystyczne potrzebna jest pomoc w zrozumieniu Włochów, ale oni próbują, a przechodnie chętnie pomogą.
We Francji trzeba obserwować język i bariery kulturowe, mam anegdotyczne dowody na to, że były niegrzeczne (np. recepcjonistka nie przekazuje klucza klienta) w odpowiedzi na brak znajomości języka i rozpoczęcie rozmowy na niewłaściwej stopie. Gdy zobaczą, że próbujesz mówić po francusku , prawdopodobnie odprężą się i mogą nawet zaproponować przejście na angielski.

Interlingua (!)

Z Wikipedii:

Interlingua to międzynarodowy język pomocniczy (IAL) pisany kursywą, opracowany w latach 1937-1951 przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Języków Pomocniczych (IALA).

Największą zaletą języka Interlingua jest to, że jest najpowszechniej rozumianym międzynarodowym językiem pomocniczym ze względu na swoją naturalistyczną (w przeciwieństwie do schematycznej) gramatykę i słownictwo, pozwalające osobom zaznajomionym z językiem romańskim i wykształconym użytkownikom języka angielskiego na przeczytanie go i zrozumienie bez wcześniejszej nauki.

Należy do najczęściej używanych IAL i jest najczęściej używanym naturalistycznym IAL: innymi słowy, jego słownictwo, gramatyka i inne cechy wywodzą się z języków naturalnych, a nie są planowane centralnie. Interlingua została opracowana, aby połączyć prostą, głównie regularną gramatykę ze słownictwem wspólnym dla najszerszego możliwego zakresu języków zachodnioeuropejskich, co czyni go niezwykle łatwym do nauki, przynajmniej dla tych, których języki ojczyste były źródłem słownictwa i gramatyki Interlingua. I odwrotnie, jest używany jako szybkie wprowadzenie do wielu języków naturalnych.

Literatura interlingua utrzymuje, że (pisemna) interlingua jest zrozumiała dla setek milionów ludzi mówiących językami romańskimi